Sunnudagur...

Fátt er verra en vondur sunnudagur.
Sólin er farin og ég var rifin á lappir eftir klukkutíma svefn, enn aðra andvökunóttina og aldrei þessu vant var vaktin mín í eldhúsinu. Ég minnist þess ekki að hafa verið ráðin þangað sem eldhússtúlka, og er ekki par hrifin af þessu enda finnst mér fátt ógeðslegra en matarleifar og rúsínuputtar. Ég fór heim eftir vinnu og lagði mig, en vaknaði upp við vondan draum. Pabbi minn er að halda óvænt matarboð og húsið mitt er fullt af fólki. Ég náði að læðast inn á klósett og fara í stutta sturtu og er nú komin aftur í öruggt skjól, veit ekki alveg hvort ég fari fram yfir höfuð.

Í kvöld hef ég engin plön en ég býst fastlega í því að ég muni ekki gera neitt merkilegt, enda er sunnudagur og ég í sögulega vondu skapi. Ég dansa sko ekki við neinn í kvöld.